ده منبر حسینی- مهدوی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

پس معلوم می شود این که خداوند فرموده شما را یاد میکنم منظور نوع خاصی از یاد است.

----در روایات آمده است:

یاد ما، از یاد خداست به درستی که چون ذکر ما به میان آید، خدا یاد می شود.»

----مجلس اهلبیت سلام الله عليهم بنا بر فرمایشی که از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل شد، باغی از باغ های بهشت است.

حضرت امام صادق علیه السّلام به داود بن سرحان فرمود:

----ای داود سلام مرا به دوستان و یارانم و این را که میگویم :برسان خدا رحمت کند بنده ای را که با دیگری جمع شود و آن دو درباره امر ما [یعنی جایگاه و احادیث ما یاد کنند که به راستی سومی آنها فرشته ای است که برایشان طلب مغفرت کند و جمع نشوند دو نفر برای ذکر فضائل و احادیث ما مگر آنکه خدای تعالی به آنها بر فرشتگان مباهات کند.پس هرگاه گرد هم آمدید به ذکر [ احادیث و احوال] ما مشغول شوید زیرا که در اجتماع شما و مذاکره شما زنده کردن یاد و راه و روش ما است و بهترین مردم پس از ما اهل بیت کسی است که امر ما را یادآوری کند و (مردم را) بذکر فضایل و احادیث و راه و روش ما فراخواند. <ref>5 . يا دَاوُدُ، أَبْلِغْ مَوَالِيَّ عَنِّى السَّلَامَ، وَ أَنِّي أَقُولُ: رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً اجْتَمَعَ مَعَ آخَرَ فَتَذَاكَرًا أَمْرَنَا فَإِنَّ ثَالِنَهُمَا مَلَكٌ يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا، وَ مَا اجْتَمَعِ اثْنَانِ عَلَى ذِكْرِنَا إِنَّا بَاهَى اللَّهُ (تَعَالَى بِهِمَا الْمَلَائِكَةَ، فَإِذَا اجْتَمَعْتُمْ فَاسْتَغِلُوا بِالذِّكْرِ، فَإِنَّ فِى اجْتِمَاعِكُمْ وَ مُذَاكَرَتِكُمْ إِحْيَاؤُنَا، وَ خَيْرُ النَّاسِ مِنْ بَعْدِنَا مَنْ ذَاكَرَ بِأَمْرِنَا وَ دَعَا إِلَى ذِكْرِنَا. ( امالی طوسی ص 224) </ref>

یکی از علمای بزرگ جناب حبیب بن مظاهر را در خواب دید که در غرفه های بهشتی به انواع نعمت های پروردگار بهره مند است و بساط نشاط براو گسترده بعد از عرض ارادت گفت:

----ای حبیب ! چگونه شکر این نعمت را ادا میکنی که در جوانی خدمت حضرت رسول صلى الله علیه و آله بودی، و در پیری موی سفید خود را در راه یاری فرزند پیامبر به خون خود خضاب نمودی؟ آیا آرزوی دیگری داری؟ فرمود: آرزو دارم به دنیا برگردم و در زمره عزاداران حسین علیه السلام داخل شوم ، زیرا که از سید دو عالم شنیدم که فرمودند: هر کس در مجلس عزای فرزندم حسین (علیه السلام) از روی معرفت اشک بریزد، خداوند کریم ثواب صد شهید به او عطا فرماید و درجات او را در بهشت بیفزاید.» <ref>زندگی حبیب ابن مظاهر ص 56 </ref>

الان ما که توفیق حضور در این مجالس را پیدا کرده ایم باید شکر نعمت بجای بیاوریم تا خدا نعمت ما و توفیقات ما را زیادتر کند و گرنه خدای نکرده این رزق از ما سلب می شود .

----لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ، وَ لَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيد <ref> ابراهيم : 7 </ref>

یکی از معانی لئن شكرتم لازيدنكم یعنی همین : یعنی اگر با دعا برای فرج از امام زمان سلام الله علیه تشکر کردی حضرت برایت دعا می کند اگر به شکرانه این نعمت بعد از اشک بر مصائب عزیزان خدا برای فرج دعا کردی، خدا

----هم از برکات دعا برای فرج بهره مندت می کند. (مرحوم موسوی اصفهانی در کتاب مکیال المکارم نود فایده برای دعا برای فرج بر می شمارد.)

همانطور که وقتی ماه رمضان فرا می رسد ، باید اول ماه برای کل ماه نیت کرد. بیایید در شب اول ماه محرم، برای عزاداری های این دو ماه نیت کنیم . نیت کنیم خدایا ما به شکرانه حضور در مجالس عزا ، ثواب تمام عزاداری ها، اشک ها، روضه خوانی،ها را برای فرج صاحب عزا و منتقم اباعبدالله سلام الله عليه هديه مي كنيم هدیه کردن ثواب ها نه تنها از ثواب ما نمی کاهد بلکه بخاطر شاد کردن امام زمان سلام الله علیه ثواب ها را مضاعف می کند و همچنین چون شکر نعمت است توفیقات ما را افزون می کند .

----آیا دانستن نعمتها از جانب اهلبیت سلام الله علیهم و سپاس گزاری از آنها شرک نیست؟

كَلَّا بَلْ رانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ (مطففين: 14)

----چنین نیست بلکه اعمالشان چون زنگاری بردل هایشان نشسته است یعنی قلب آلوده تو، تو را به این گونه اعتراضات واداشته است اگر قلبت صاف بود این گونه اشتباه و اعراض نمی کردی<ref>ذَكَرُوا أَنَّ أَبَا حَنِيفَةَ أَكَلَ طَعَامًا مَعَ الْإِمَامِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِع فَلَمَّا رَفَعَ الصَّادِقُ عَ يَدَهُ مِنْ أَكْلِهِ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ هَذَا مِنْكَ وَ مِنْ رَسُولِكَ ص فَقَالَ أَبُو حَنِيفَةَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ َأ جَعَلْتَ مَعَ اللهِ شَرِيكَاً فَقَالَ لَهُ وَيْلَكَ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ فِي كِتَابِهِ وَ مَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَقُولُ فِي مَوْضِعِ آخَرَ وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَ قَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ أَبُو حَنِيفَةَ وَ اللَّهِ لَكَانِّى مَا قَرَأَتُهُمَا قَطُّ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَ لَا سَمِعْتُهُمَا إِلَّا فِي هَذَا الْوَقْتِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام)بَلَى قَدْ قَرَأْتَهُمَا وَ سَمِعْتَهُمَا وَ لَكِنَّ اللَّهَ تَعَالَى أَنْزَلَ فِيكَ وَ فِي أَشْبَاهِكَ أَمْ عَلى قُلُوب أقفالُها وَقَالَ كَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبهمْ ما كَانُوا يَكْسِبُونَ. (كنزالفوائد کراجکی ج 2 ص 36) </ref>

----

=== عظمت و شرافت کربلا ===

کربلا یک زمین عادی نیست با سایر نقطه های زمین فرق دارد اصلا قابل قیاس با دیگر اراضی نیست .

----در کتاب کامل الزیارات از فخرالساجدین حضرت زین العابدین علیه السلام روایت شده :

خداوند تبارک و تعالی بیست و چهار هزار سال پیش از خلقت کعبه زمین کربلاء را آفرید و آن را مقدس و مبارک قرار داد و پیوسته قبل از خلقت مخلوقات مقدس و

----مبارک بود تا آن را برترین زمین در بهشت نمود و برترین منزل و مسکنی قرارش داد که اولیاء و دوستانش در بهشت در آن سکنا می گزینند؛ <ref>عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(علیه السلام)قَالَ: خَلَقَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى أَرْضَ كَرْبَنَاءَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ الْكَعْبَةَ بِأَربَعَهُ وَ عِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ وَ قَدَّسَهَا وَ بَارَكَ عَلَيْهَا فَمَا زَالَتْ قَبْلَ خَلْقِ اللَّهِ الْخَلْقَ مُقَدَّسَةً مُبَارَكَةً وَ لَا تَزَالُ كَذَلِكَ حَتَّى يَجْعَلَهَا اللَّهُ أَفْضَلَ أَرْضِ فِى الْجَنَّةِ وَ أَفْضَلَ مَنْزِلِ وَمَسْكَن يُسْكِنُ اللَّهُ فِيهِ أَوْلِيَاءَهُ فِي الْجَنَّةِ. (كامل الزيارات ص 268 </ref> <ref>مشابه همین مضمون در روایات دیگر آمده عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(علیه السلام)قَالَ: خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى كَرْبَلَاءَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ الْكَعْبَةَ بِأَرْبَعَهُ وَ عِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ وَ قَدَّسَهَا وَ بَارَكَ عَلَيْهَا فَمَا زَالَتْ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللهُ الْخَلْقَ مُقَدَّسَةٌ مُبَارَكَةً وَ لَا تَزَالُ كَذَلِكَ وَ يَجْعَلُهَا أَفْضَلَ أَرْضِ فِى الْجَنَّةِ. (کامل الزیارات ص 270) و در نقلی دیگر این اضافه آمده وَ أَفْضَلَ مَنْزِلٍ وَ مَسْكَن يُسْكِنُ اللَّهُ فِيهِ أَوْلِيَاءَهُ فِى الْجَنَّةِ- (كامل الزيارات ص 270) </ref>

بس کن و آرام بگیر به عزت و جلال خودم قسم آنچه را که تو برای خود فضیلت میدانی در قیاس با فضیلتی که به زمین کربلاء اعطاء نموده ام همچون قطره ای است نسبت به آب دریا که سوزنی را در آن فرو برند و آن قطره را با خود بر دارد، و اساسا اگر خاک کربلاء نبود این فضیلت برای تو نبود و نیز اگر نبود آنچه که این خاک آن را در بر دارد تو را نمی آفریدم و بیتی را که تو به آن افتخار میکنی خلق نمی کردم بنا بر این آرام بگیر و ساکت باش و متواضع و خوار و نرم باش و نسبت به زمین کربلا استنکاف و استکبار و طغیانی از خود نشان مده و الا تو را فرو برده و در آتش جهنم قرارت میدهم. <ref>عَنْ أَبِي عَبْدِ اللهِ(علیه السلام)قَالَ: إِنَّ أَرْضَ الْكَعْبَةِ قَالَتْ مَنْ مِثْلِي وَ قَدْ بَنَى اللَّهُ بَيْتَهُ [بُنِيَ بَيْتُ اللَّهِ عَلَى ظَهْرِى وَيَأْتِينِي النَّاسُ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ وَ جُعِلْتُ حَرَمَ اللَّهِ وَ أَمْنَهُ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهَا أَنْ كُفِّى وَ قِرى فَوَ عِزَّتِي وَ جَلَالِى مَا فَضْلُ مَا فُصِّلْتِ بِهِ فِيمَا أَعْطَيْتُ بِهِ أَرْضِ كَرْبَنَاءَ إِلَّا بِمَنْزِلَةِ الْإِبْرَةِ غُرِسَتْ [ غُمِسَت فِي الْبَحْرِ فَحَمَلَتْ مِنْ مَاءِ الْبَحْرِ وَ لَوْ لَا تُرْبَهُ كَرْبَلَاءَ مَا فَضَّلْتُكِ وَ لَوْ لَا مَا تَضَمَّنَتْهُ أَرْضِ كَرْبَلَاءَ لَمَا خَلَقْتُكِ وَ لَا خَلَقْتُ الْبَيْتَ الَّذِي افْتَخَرْتِ بِهِ فَقِری وَ اسْتَقِرى وَ كُونِي دُنْيَا مُتَوَاضِعاً ذَلِيلًا مَهِيناً غَيْرَ مُسْتَنْكِفٍ وَ لَا مُسْتَكْبِرٍ لِأَرْضِ كَرْبَلَاءَ وَ إِلَّا سُخْتُ بِهِ وَ هَوَيْتُ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ (کامل الزيارات ص267 )</ref>

----فضایل کربلا و فضایل زیارت این زمین مقدس بیشتر از حد فکر و فهم ماست فرموده اند اگر فضایل زیارت کربلا را آن طور که هست بیان شود حج خانه خدا تعطیل می شد!

وقتی توفیق پیدا کردیم در بهترین نقطه هستی قدم بگذاریم حیف است که از بهترین و زیباترین دعا غافل شویم.

----اصلا دعا برای فرج در کربلا سیره خود امام حسین سلام الله علیه است

اللَّهُمَّ إِنَّا عِتْرَةُ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ قَدْ أَخْرِجْنَا وَطُرِدْنَا وَ أَرْعِجْنَا عَنْ حَرَمٍ جَدَّنَا وَ تَعَدَّتْ بَنُو أمَيَّةَ عَلَيْنَا اللَّهُمَّ فَخُذْ لَنَا بِحَقِّنَا وَ انْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ. <ref>بحار الأنوار (ط) - بیروت)، ج 44،

----خدایا! ما عترت پیامبر ،تو ،محمد هستیم بنی امیه ما را از حرم جدمان راندند و در حق ما جفا کردند خدایا! با ظهور (منتقم حق ما را از ستمگران بستان و ما را بر آنها پیروز گردان.

سرانجام یک روز به خانه ی ما هجوم آوردند و اثاث ما را بیرون ریختند و زن و بچه و مادر ما را سوار ماشین کردند. من از چنگ مأموران عراقی فرار کردم و دوان دوان داخل حرم آمدم

----و به ضریح آقا چسبیدم؛ ضریح را می بوسیدم و گریه و التماس می کردم که آقاجان من نمی خواهم بروم و از جوار شما نمی توانم دور باشم.

آنجاست که اگر کسی برای حجت ابن الحسن دعا کند خود امام زمان دعاگویش خواهد بود.

----

چه زنان مؤمن دلسوخته و چه مردان مؤمن اسفناک حیران و حزین که هنگام نبود ماء معین باشند منتظر سوز و گداز دارد.

----

سَيْدِي غَيْبَتُكَ نَفَتْ رُقَادِي وَ ضَيَّقَتْ عَلَيَّ مِهَادِي وَ ابْتَزَتْ مِنِّي رَاحَةَ فُؤَادِي <ref>كمال الدین ج 2 ص 353 </ref>

----ای آقایم غیبت تو خواب از چشمم ربوده و خاطرم را پریشان ساخته و آسایش دل را برده منتظر آرام و قرار ندارد . مدام می سوزد و ندبه می کند.

در عصر عاشورا که دشمنان برای غارت گری به سوی خیمه گاه امام حسین علیه السلام هجوم آوردند،23 کودک از اهل بیت علیهم السلام در درون خیمه ها بودند. به عمر سعد گزارش دادند که این کودکان از تشنگی در آستانه ی مرگ هستند. عمر سعد اجازه داد که به آنان آب بدهند چون نوبت به رقیه عليها السلام رسید وی ظرف آب را گرفت و دوان دوان به سوی قتلگاه حرکت کرد. یکی از سپاهیان دشمن پرسید کجا می روی؟ رقیه علیها السلام فرمود: بابایم تشنه بود میخواهم برای او آب ببرم. او

----گفت :ای دختر آب را خودت بخور که پدرت را با لب تشنه کشتند. حضرت رقیه علیهاالسلام با شنیدن این سخن با گریه گفت: پس من هم آب نمی خورم. <ref>سرگذشت جان سوز حضرت رقیه ص29، به نقل از ثمرات الحياه، ج2، ص38 </ref>

منتظر خستگی نمی شناسد. هر قدر هم فراق طولانی باشد هر قدر هم قراق سخت باشد باز صبوری می کند

----در زیارتنامه امام عصر سلام الله علیه آمده است:

فَلَوْ تَطَاوَلَتِ الدُّهُورُ وَ تَمَادَتِ الْأَعْمَارُ لَمْ أَزْدَدْ فِيكَ إِلَّا يَقِيناً وَ لَكَ إِلَّا حُبّاً وَعَلَيْكَ إِلَّا مُتَكَلًا وَ مُعْتَمَداً وَلِظْهُورِكَ إِلَّا مُتَوَقَّعاً وَ مُنْتَظَراً وَ لِجِهَادِي بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَرَقَبا <ref>بحار الأنوار (ط) - بیروت)، ج99،

----اگر روزگار غیبت تو به درازا کشد از ایمان به تو برنگردم بلکه بر یقینم بیفزاید و دوستیم به تو زیادتر شود و بیشتر به تو پشت گرم و قوی دل گردم و با اشتیاق فراوانتر انتظار ظهور تو را داشته باشم و برای جهاد در پیشگاه تو آماده تر شوم.

برخی گفته اند در این فرمایش امام، «ذلک» به «دعا» بر می گردد. برخی دیگر گفته اند به اکثار «دعا بر می گردد. یعنی این «زیاد دعا کردن»برای شما موجب فرج می شود نه تنها باید دعا کرد بلکه باید زیاد دعا کرد .

----در هر حاجتی باید به درگاه خدا اصرار کنیم تا حاجت روا شویم همین طور در دعا برای فرج نباید از دعا برای فرج ملول بشویم. بايد كثير الدعا بشویم (همانطور که بعضی ها کثیر السفر هستند بعضی ها کثیر الشک هستند ما هم باید اینقدر دعا کنیم تا بگویند فلانی کثیر الدعا است. )

----

بنابراین برگشتن به سوی خدا یعنی برگشتن در خانه امام جناب حر سلام الله علیه هم خوب فهمید که باید بیاید درب خانه امام. برخی از جریانها بعد از عاشورا با نام توابین شکل گرفتند اما نیامدند مطیع امام سجاد سلام الله علیه باشند. غافل بودند که توبه واقعی درب خانه امام معنا می شود.

----در قرآن آمده:

يَا وَلِيَّ اللَّهِ إِنَّ بَيْنِي وَبَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذُنُوباً لَا يَأْتِي عَلَيْهَا إِلَّا رِضَاكُم

----امام باید راضی شود تا خدا راضی شود اگر میخواهی توبه کنی باید امام را راضی کنی.

هرگز چنین نیست،

----در کتاب احتجاج آمده:

چه شب هایی که تا سحر مهدی فاطمه سلام الله علیه با چشمانی اشک آلود، یک یک ما را نام برده و بر سر سجاده و در

----محراب عبادتش برای ما استغفار نموده است باید باور کنیم که او از هر پدر و مادری برای ما مهربان تر است و نظر لطف رحمتش توصیف ناپذیر است. خود آن عزیز فرموده اند:

ما هم در این دوره از روزگار باید دل مولای عزیزمان صاحب الزمان را به دست بیاوریم از جمله بهترین اعمالی که قلب آن حضرت را مسرور می کند دعا برای فرج آن عزیز است. کسی که می خواهد توبه کند و دل حجت ابن الحسن را شاد کند نباید از دعا برای فرج غافل شود.

----

عبیدالله از اشراف معروف کوفه بود و در گروه پیروان عثمان قرار داشت. پس از قتل عثمان کوفه را به قصد شام ترک گفت و در کنار معاویه جای گرفت و با سپاه او در جنگ صفین شرکت جست. و پس از شهادت امیرالمومنین علی (علیه السلام) به کوفه بازگشت.

----عبیدالله ابن حر، در منزل بنی مقاتل با کاروان امام حسین (علیه السلام) مواجه شد، امام حسین نخست حجاج بن مسروق » را به نزد او فرستاد لیکن عبیدالله بن حر به فرستاده امام جواب رد داد و گفت: به خدا سوگند از کوفه بیرون نیامدم جز آن که اکثر مردم خود را برای جنگ مهیا می کردند و برای من کشته شدن حسین (علیه السلام) حتمی گردید. من توانایی یاری او را ندارم و اصلاً دوست ندارم که نه او مرا ببیند و نه من او را!»

حال که در راه ما از نثار جان دریغ می ورزی ما نیز به تو و به شمشیر و اسب تو نیاز نداریم، زیرا که من از گمراهان نیرو نمی گیرم . تو را نصیحت می کنم همانگونه که تو مرا نصیحت نمودی ،تا میتوانی خود را به جای دور دستی برسان تا فریاد ما را نشنوی و کارزار ما را نبینی فوالله لا يسمع واعيتنا احد ولا ينصرنا الا اكبه الله في نار جهنم؛ به

----به خدا سوگند. اگر صدای استغاثه ما به گوش کسی برسد و به یاریمان نشتابد خداوند او را در آتش جهنم خواهد افکند.»

ابن ابی مسلم، یکی از نیروهای اعزامی عبیدالله بن زیاد به کربلا بود، او می گوید: هنگامی که به سرزمین کربلا ،رسیدیم به یاد آن حدیث ،افتادم بر شترم نشستم و به سمت امام حسین (علیه السلام) رفتم پس از عرض سلام حدیثی که از پدر والای ایشان شنیده بودم بازگو کردم امام فرمود: با ما هستی یا بر ضد ما؟»

----گفتم: «نه با شما هستم و نه بر شما دخترانم را در شهر نهادم و از ابن زیاد بر ایشان نگرانم.»

او که قبلا اسب خود را در یکی از خیمه ها پنهان کرده بود پس از اذن امام، سوار بر اسب شد و فرار کرد تعدادی از سربازان ابن سعد به تعقیب او پرداختند، ضحاک

----چون به روستایی به نام شفیه » رسید ،ایستاد تعقیب کنندگان او را شناختند و رهایش کردند.

<nowiki>***</nowiki>

----در داستان آن مقدس اهل نجف که در بیابان متوسل شده بود حضرت را ببیند وقتی مکاشفه برایش پیش آمد و با حب نساء آزموده شد به قاصد حضرت فرمود من شب اول زفافم هست و الان نمیتوانم به یاری حضرت بیایم

چه کسی حاضر است در این دوران به آقا عبدالله ابن الحسن (سلام الله علیه) اقتدا کند و به یاری امام زمان(سلام الله علیه) شتاب کند؟ در این دوران که با امام زمان بودن نتیجه اش طعنه شنیدن هاست؛ نتیجه اش مسخره شدن هاست؛ چقدر حاضریم به سمت مولایمان برویم؟

----هل من معين امروز مولای ما طلب دعا برای فرج است. فرموده است واكثروا الدعا بتعجيل الفرج» فرموده فرج شما در این دعاست تا میتوانید این دعا را احیا کنید.

ببینیم تا کجا حاضریم این فرمایش امام را اجرا کنیم؟ چقدر حاضریم از جیبمان خرج کنیم تا این امر امام احیا شود؟ چقدر حاضریم از آبرو و اعتبار مان در این راه خرج کنیم؟

----

انسان ذاتا ابدی شدن و ابدی بودن را دوست دارد و از فنا بیزار است. حالا چنین انسانی پای در دنیایی گذاشته که همه اش فانی است. دنیا دار فانی شدن ها است. فنای عمر . فنای مال . فنای جوانی. فنای سلامتی و...

----طبیعت این دنیا فنا شدن است. آیا راهی است که داشته های انسان در این دنیا فنا نشود؟

جاویدم کردی کوچک بودم؛ بزرگم کردی دشمن تو بودم؛ دوستم کردی. تا پیش از این، تو مرا حفظ میکردی؛ اینک من تا قیامت تو را حفظ می کنم <ref>«إذا خَرَجَتِ الصَّدَقَةُ مِنْ يَدِ صاحِبها تَتَكَلَّمُ بِخَمْس كَلِمات أولُها كُنْتُ فانياً فَأَثْبَتَنى و كُنتُ صَغيراً فَكَبَّرْتَنِي وَكُنْتُ عَدُوّاً فَأَحْبَبْتَنى وَ كُنتَ تَحْرُسُنى وَالآنَ أَنَا أَحْرُسُكَ إلى يوم القيامة»(الاثنى العشرية، ص 223). </ref>

----این تنها راه ابدی شدن است. هر چیزی اگر در راه خدا و امام انفاق نشود فانی شده است

اگر انسان عمرش را در راه خدا و ولی او هزینه کند ابدی می شود و دیگر مرگ برایش شیرین می شود.

----چرا مرگ برای قاسم ابن الحسن سلام الله علیه شیرین است؟ چون درک می کند که با این مرگ ابدی می شود لذا از عسل برایش شیرین تر است.

بیایید عمر هایمان را ابدی کنیم چطور؟ با خرج کردن عمر در راه امام زمان بیایید مال و منالمان را ابدی کنیم چطور؟ با خرج کردن اموال در راه امام زمان بیایید این کلمات و حرف های مان را ابدی کنیم چطور؟ با خرج کردن و بکار گرفتن این زبان در راه امام زمان. این زبان را برای امام استفاده کنیم برویم نام امام زمان را ترویج کنیم برویم برای ظهورش دعا کنیم. اگر این زبان در راه امام بکار گرفته شود کلمه کلمه و حرف حرف واژه هایی که بر زبان بیاوریم برای ما تا قیامت و بعد قیامت سودآور خواهد بود.

----

رد امانت به نیکو کار و بدکردار و وفاء بپیمان نسبت به نیکوکار و بدکردار و خوشرفتاری با پدر و مادر نیکوکار باشند یا بدکردار.

----بحث ما سر «وفای به عهد » است. وفای به عهد از مهمترین دستورات دین است. تا جایی که در روایت داریم :

داود رقی از امام صادق (علیه السلام) نقل می کند چون خدا خواست مخلوقات را بیافریند ایشان را در برابر خویش پراکنده ساخت و بآنها گفت پروردگار شما کیست؟ نخستین کسی که سخن گفت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و امير المؤمنين (علیه السلام) و ائمه صلوات الله عليهم بودند که گفتند توئی پروردگار ما خدا بایشان علم و دین عطا کرد سپس به فرشتگان فرمود: اینان حاملان دین و علم من و امینان من در میان خلقم هستند و اینان مسئولانند، آنگاه بفرزندان آدم :گفت بربوبیت خدا و ولایت و اطاعت این اشخاص اعتراف کنید، ،گفتند آری ای پروردگار ما اعتراف نمودیم پس خدا بفرشتگان فرمود: گواه باشید،

----فرشتگان گفتند: گواهی دهیم و این پیمان برای آن بود که فردا نگویند ما از آن بی خبر بودیم یا آنکه بگویند: پدران ما از پیش مشرک شدند و ما هم فرزندان پس از آنها بودیم، ما را بآنچه اهل باطل کردند هلاک میکنی؟ ای داود ولایت ما در روز میثاق برایشان مؤکد گشته است. <ref>عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)... قال : ... فَلَمَّا أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَخْلُقَ الْخَلْقَ نَثَرَهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ فَقَالَ لَهُمْ مَنْ رَبُّكُمْ فَأَوَّلُ مَنْ نَطَقَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ أمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام)وَالْأَئِمَّةُ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَيْهِمْ فَقَالُوا أَنْتَ رَبُّنَا فَحَمَّلَهُمُ الْعِلْمَ وَالدِّينَ ثُمَّ قَالَ لِلْمَلَائِكَةِ هَوْلَاءِ حَمَلَهُ دِينِي وَ عِلْمِي وَ أَمَنَائِي فِي خَلْقِي وَ هُمُ الْمَسْئُولُونَ ثُمَّ قَالَ لِبَنِي آدَمَ أَقِرُوا لِلَّهِ بِالرُّبُوبِيَّةِ وَ لِهَوْلَاءِ النَّفَرِ بِالْوَلَايَةِ وَ الطَّاعَةِ فَقَالُوا نَعَمْ رَبَّنَا أَقْرَرْنَا فَقَالَ اللَّهُ لِلْمَلَائِكَةِ اشْهَدُوا فَقَالَتِ الْمَلَائِكَةُ شَهِدْنَا عَلَى أَنْ لَا يَقُولُوا غَداً إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلِينَ. أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ وَ كُنَّا ذُرِّيَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَ فَتُهْلِكُنا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ يَا دَاوُدُ وَلَايَتُنَا مُؤَكَّدَةً عَلَيْهِمْ فِي الْمِيثَاقِ. الكافى (ط – الإسلامية)، ج 1،

----خداوند از ما عهد گرفته است که نسبت به این خانواده مطیع باشیم. عهد ما با خدا همین ولایت پذیری است. ما آمده ایم به این دنیا تا غلامان و مطیعان این خانواده باشیم اگر کسی نافرمانی این عزیزان خدا را بکند در واقع پا بر عهدی گذاشته که در عالم بالا بسته است.

پدرجان من در صحنه عاشورا کاری میکنم که تا ابد سند مظلومیت شما امضا شود تا ابد هرکس داستان کربلا

----را بخواند به این فراز عاشورا که برسد داستان شش ماهه حسین را که بخواند بی برو برگرد میگوید حسین مظلوم است. میگوید حق با حسین است و یزید باطل است کسی اگر از انسانیت استعفا نداده باشد نمی تواند در مقابل شهادت مظلومانه آقا علی اصغر سلام الله عليه نظر دیگری داشته باشد

ما هم بايد عهدی را که با امام زمان خود بسته ایم هر روز به خود یادآور شویم امام زمان ما از ما خواسته برای فرجش دعا کنیم و زیاد هم دعا کنیم . ما در عالم بالا عهد بسته ایم که مطیع این آقا باشیم . پس باید فرمان این آقا را با جان و دل اجرا کنیم.

----

علی اکبری که امام حسین در حقش می فرماید: فَإنّهُ مَمسوس بذات الله ؛ علی اکبر غرق در توحید است. این دنیا چطور با او رفتار کرد؟

----علی اکبری که خبیث ترین دشمنان (معاویه) اعتراف میکند که شایسته ترین فرد به حکومت اوست، خود دشمن می گوید از علی اکبر شایسته تر بر این کره خاکی وجود ندارد دنیا با او چه کار کرد؟

معاویه که با این حادثه شگفت روبه رو شده بود گفت:

----لب فروبند حال که حکمش صادر شده قیمتش را به تو می پردازم. اما وقتی به کوفه نزد علی بن ابی طالب (علیه السلام) برگشتی به ایشان بگو من با ارتشی صدهزار نفری آماده جنگ با او هستم که بین شتر نر و ماده فرق نمی گذارند بلکه در مسیر جنگ صفین نماز جمعه را در روز چهارشنبه برای آنها خوانده ام و آنها سکوت کردند.<ref>ابلغ علياً اني اقابله بمأة ألف ما فيهم من يفرق بين الناقة و الجمل و لقد بلغ من أمرهم له انه صلّي بهم عند مسيرهم إلي صفين الجمعة يوم الاربعاء (مروج الذهب، ج 2، ص 172) </ref>

به خدا سوگند که من معاویه را از این مردم بهتر میدانم آنان خود را پیروی من میدانند ولی نقشه قتل مرا میکشند و اثاث و مالم را غارت میکنند. به خدا سو گند اگر به جنگ با معاویه برخیزم همین مردم مرا دستگیر کرده و به او تحویل می دهند! به خدا سوگند اگر با عزت با معاویه صلح کنم بهتر از آن است که مرا به اسارت گرفته، گردن زند یا از اسارت آزاد کند و همان ننگی را که ما در فتح مکه بر آنان نهادیم (که آنان آزاد پس شده ما بودند ما بنهند و تا پایان روزگار خاندان ما نتوانند سر بلند کنند...

----دنیایی که حرمت امام مجتبی سلام الله علیه را این گونه میشکند اف بر این دنیا! ولذا عرضه می داریم یا امام مجتبى، عَلَى الدُّنْيَا بَعْدَكَ الْعَفا!

دنیایی که شما در آن به فرموده امیرالمومنین سلام الله عليه الشَّرِيدُ الطَّرِيدُ الفَرِيدُ الوحيد» باشی، اف بر آن دنیا!

----نزدیک به 1400 است بشر حاضر شده است که به زندگی فلاکت بار زیر یوق معاویه ها ادامه می دهد، اما زیر بار ولایت امام معصوم نرود چنگیزها ،صدام ها ،هیتلرها ،دیکتاتورها، خون خواران را پذیرفته؛ اما هنوز حضرت مهدی را نپذیرفته چنین دنیایی ننگ بر او باد عرضه می داریم مهدی جان عَلَى الدُّنْيَا بَعْدَكَ الْعَفا!

.

----یعنی خدایا من بیزارم از این دنیایی که سهم مهدی سلام الله علیه از آن بیابان نشینی و اشک و ماتم است

این که فرموده اند اگر کسی اهل دعا برای فرج نباشد هلاک می شود یکی از معانیش همین است. یعنی باید بیزار باشی از این دنیای بی امام باید بیزار باشی از دنیایی که قدر آقا علی اکبر را نمی شناسد . و دعا برای فرج اعلام این بیزاری است

----

انسان نسبت به هرچیزی محبت پیدا کند زندگیش به همان سمت و سو جهت پیدا می کند و دارایی هایش را (اعم از پول و وقت و آبرو..) در راه آن صرف می کند مثلا کسی که به مطالعه علاقه دارد. برای کتاب خریدن پول خرج می کند. وقت می گذارد برای مطالعه. گاهی می رود ریش گرو می گذارد تا یک کتابی را از کسی به امانت بگیرد و..

----بنابر این انسان باید مواظب باشد هر محبتی به دلش راه پیدا نکند چون هر چیزی که محبت آن به دل انسان راه پیدا کند و به اصطلاح محبوب انسان شود جهت زندگی انسان را معطوف به خود می کند

مولا امیرالمومنین سلام الله عليه :

----فَطُوبَى لِمَنْ رَسَخَ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ فِي قَلْبِهِ لِيَكُونَ الإِيمَانُ أَثْبَتَ فِي قَلْبِهِ مِنْ جَبَل أَحْدٍ فِي مَكَانِهِ وَ مَنْ لَمْ تَصِرْ مَوَدَّتُنَا فِي قَلْبِهِ انْمَاثَ الْإِيمَانُ فِي قَلْبِهِ كَانْمِيَاتِ الْمِلْحِ فِي الْمَاءِ

خوشا به حال کسی که محبت ما اهلبیت در دلش رسوخ کند که اگر چنین شود ایمان در دلش استوارتر از کوه احد در مکانش خواهد بود و اگر کسی مودت ما در قلبش جای نگیرد ایمان در قلب او از بین میرود مانند ذوب شدن نمک در آب.<ref> أسرار آل محمد علیهم السلام / ترجمه کتاب سلیم،

----محبت که بیاید همه چیز درست می شود. انسان باید نسبت به ولی خدا محبت پیدا کند آن وقت است که زندگی اش را صرف ولی خدا میکند آن وقت است که دیگر اهل ایثار در راه ولی خدا می شود . آنجاست که می گوید

الدِّينُ هُوَ الْحُبُ وَالْحُبُّ هُوَ الدِّينُ. <ref>وسائل الشیعه، ج16،

----نمونه کامل همین مطلب در مورد وجود مقدس حضرت قمر بنی هاشم صادق است آقا قمر بنی هاشم در علقمه با این که بسیار تشنه است فقط و فقط به تشنگی مولایش می اندیشد

یا نَفْسُ مِنْ بَعْدِ الْحُسَيْنِ هُونِى / وَبَعْدَهُ لا كُنْتِ أَنْ تَكُونِي

----هذا حسين وارد المنون / وتَشْرَبينَ بارة المعين

یک راه اصلی دعا است باید از خدا خواست که چنین محبتی را رزق ما کند از دعاهای همیشگی ما باید این باشد که خدای محبت ما را نسبت به این آقا حفظ و تقویت بفرما

----جواب دیگر این حدیث قدسی است

تا می توانی قرآن بخوان و برای فرجش هدیه کن تا میتوانی کارهای خوب را به نیت رضای امام انجام بده و تقدیم کن برای فرج همین کارها راه محبت را برایت باز میکند نم نم می بینی آن آدم قبلی نیستی میبینی دلت کشش خاصی دارد به سمت آقا مداومت باید کرد تا انشالله به مقصد رسید.

----

حالا می خواهیم به بهانه این بحث یک روایت نورانی و کمتر شنیده شده از وجود مقدس امام صادق عليه السلام بیان کنیم تا شاید اندکی بهتر عظمت این مصیبت را درک کنیم

----این روایت در کتاب کامل الزیارات آمده کتابی که در اوج اعتبار است. مولف این اوج اعتبار است. مولف این کتاب ، مرحوم ابن قولویه، استاد شیخ مفید است و میگوید من در این کتاب حتی یک حدیث نادر و ضعیف هم نیاورده ام!»

عظمت مصیبت به حدی است که مولای ،عالم امام صادق علیه السلام می فرماید: «أَتَانِي مَا لَا أَمْلِكُهُ ...؛ از خود بیخود می شوم.»

----بعد حضرت چند جمله عجیب به ابو بصیر فرمودند در مورد عظمت مصیبت عاشورا :

فَلَا تَسْكُنُ حَتَّى يَسْكُنَ صَوْتَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءَ

----گریه جهنم ساکت و آرام نمی شود مگر صدای فاطمه عليها السلام آرام گردد.

فَلَا تَزَالُ الْمَلَائِكَةُ مُشْفِقِينَ يَبْكُونَهُ لِبُكَائِهَا وَ يَدْعُونَ اللَّهَ وَ يَتَضَرَّعُونَ إِلَيْهِ وَ يَتَضَرَّعُ أَهْلُ الْعَرْشِ وَ مَنْ حَوْلَهُ وَ تَرْتَفِعُ أَصْوَاتِ مِنَ الْمَلَائِكَةَ بِالتَّقْدِيسِ لِلَّهِ مَخَافَةٌ عَلَى أهْل الْأَرْضِ وَ لَوْ أَنَّ صَوْتاً مِنْ أَصْوَاتِهِمْ يَصِلُ إِلَى الْأَرْضِ لَصَعِقَ أَهْلُ الْأَرْضِ وَ تَقَطَّعَتِ الجِبَالُ وَ زُلْزِلَتِ الْأَرْضِ بِأَهْلِهَا

----پیوسته فرشته ها و همه اهل عرش به خاطر گریه او (فاطمه زهرا سلام الله علیها) گریه می کنند و دعا میکنند مبادا عذاب به اهل زمین برسد. اگر صوت گریه اهل عرش به اهل زمین میرسید تمام اهل زمین بیهوش می شدند و کوه ها قطعه قطعه می شد و زمین به لرزه می افتاد

جناب ابوذر را همه به راستگویی و حرف حق میشناسند . پیغمبر صلی الله علیه وآله فرموده بود: زیر این آسمان راستگوتر از ابوذر نیست. <ref> مَا أَظَلَّتِ الْخَصْرَاءُ وَ لَا أَقَلَّتِ الْغَبْرَاءُ عَلَى ذِى لَهْجَهُ أَصْدَقَ مِنْ أَبِي ذَرٍ </ref> ابوذر بخاطر همین حق گویی ها و مخالفت با ریخت و پاش های عثمان، محکوم به تبعید شد عثمان :گفت هیچکس حق ندارد ابوذر را بدرقه کند. مروان بن حکم را مامور کرد که این دستور اجرا شود عثمان میخواست با این ،دستور هم ابوذر را تحقیر کند و انتقامش را از او بگیرد، و هم در انظار عموم ابوذر را فردی ماجراجو و ضد اسلام معرفی کند. اما امیرالمؤمنین(علیه السلام) برای خنثی کردن این توطئه همراه دو فرزند عزیزش امام حسن و امام حسین علیهماالسلام و چند نفر از

----اصحاب برای بدرقه ابوذر .رفت مروان ناراحت شد گفت: مگر نمیدانید خلیفه چه دستوری داده؟

همه عزادارند. همه داغدارند نه فقط عاشورا . نه هر روز عزادارند چرا؟ چون مادرش فاطمه سلام عليها هر روز گریه میکند همانطور که امام زمان علیه السلام هر روز گریه میکند.

----تمام عالم خودش را با امام عالم تنظیم میکند عرش فرش زمین آسمان فرشته ها حیوانات همه و همه نگاهشان به امام عالم است. می بینند او چه می کند خود را شبیه او میکنند.

یعنی این گریه ها و ناله ها این مجلس گرفتن ها کمک کردن به مادرش فاطمه است .

----تمام عوالم وجود در مصیبت حسین بی قرارند دریاها کوه ها دشت ها همه همه عزادارند همه داغ دیده اند از این مصیبت ، همه بی قرارند و به عبارت دیگر همه «منتظر» ند. همه خواهان این هستند که این خون بناحق ریخته انتقامش گرفته بشود.

ما هم باید همسو باشیم با این عالم خلقت. باید داغدار این مصیبت بزرگ باشیم و دعا کنیم برای آن روزی که منتقم این خون قیام می کند و مرهمی بر قلب بانوی عالم حضرت زهرا علیها السلام بگذارد.

= درباره مركز =